In het Hyacintenbos vonden we weer paddenstoelen. Werken met het ‘grote’ fototoestel was lastiger dan met de iPhone. Een kleine samenvatting:


en Peer’s potten – keramiek
Ons busje heeft nu ook een naam: ‘Villa Plop’. We houden even voor ons hoe we hierop zijn gekomen maar wij zijn er content mee.
Afgelopen weekeinde hebben we weer een leuk kampeerweekend gehad. De eerste nacht stonden we op Natuurcamping Zegenoord te Loenen waar we ook badminton hebben gespeeld. De tweede nacht waren op ‘Minicamping in ‘t Groen’ in Rosmalen. Grappig, superklein (10 plekken) en met een paar pipowagens.
Mooi klein opvouwbaar waterketeltje gekocht en nog wat andere kampeerspulletjes.
Komende vrijdag begint onze eerste vakantie met de camper. Op naar Italië, tenminste, als eventuele Coronamaatregelen geen roet in het eten gooien.
We rijden via Belgie, Luxemburg en Frankrijk naar Italië en via Toscane naar De Amalfikust. Alleen het eerste stuk, tot na Nancy, pakken we de snelweg en daarna zakken we rustig naar het zuiden via les routes Nationales.
Als alles goed gaat dan blijven we 5 weken weg, een mooi lange vakantie!
Afgelopen week nog wat kleine verbeteringen aan de camper aangebracht zoals haakjes voor jassen, haakjes voor keukendoeken, een schot in de bedbank geplaatst zodat we elk een helft hebben voor onze kleding en last but not least een zijraam verbeterd want onze camperbouwer had een fout gemaakt waardoor het raamboompje niet meer te bediening was, blèh!
Hoewel we al een stukje hadden geschreven over ons dagje Deventer nu een stukje over de hele ‘reis’.
10-6-21 Naar de Veluwe gereden. De eerste camping was een SVR-camping in Kootwijkerbroek; heel schattig, allemaal grijze koppies en een hoogbejaard beheerders-echtpaar van wie we een doosje eieren meekregen bij vertrek.
11-6-21 Helaas bleek dat de gootsteen niet doorliep en dat de waterkraan onder het keukenblok vandaan lekte. Betekende terug naar Hoorn… maar we besloten onze stemming er niet door te laten bederven. Na de spoedreparatie we terug naar Veluwe. En je verzint het niet… toen bleek de afvoer nog steeds niet te werken. Na de vakantie de camper maar terugbrengen want inmiddels hadden we ook ontdekt dat de gordijnen en men was vergeten de combi-rollo’s in te bouwen en nog veel meer dingetjes. ’s Avonds sliepen we op de bedbank. Omdat het nogal wat soesa gaf om dat bed uit te klappen en op te maken hebben we de nachten erna het dakbed gebruikt. Dat beviel prima dus dat blijft onze slaapplek.
We hadden stadscamping Deventer gepland maar die bleek vol. Dus 4,5 km verderop naar Twello gereden. Daar troffen we een chique restaurant Swinckels, waar we heerlijk en ook heel gezellig hebben gedineerd.
12-6-21 Na een bezoek aan een campingwinkel ’s middags met de pont naar Deventer gegaan om de stad te bekijken. Het eetcafe de 7e hemel deed zijn naam eer aan. Die nacht wel op de stadscamping kunnen overnachten maar dat was niet helemaal een onverdeeld genoegen. Dat kampeerplezier sloten we bijna af zonder douche wegens geen euro’s op zak dus zijn met plezier snel vertrokken daar.
13-6-21 Rondleiding in Zutphen met Edmee en André. Daarna een super rustige svr-camping in Aerdt met een mooie zonsondergang .
14-6-21 Op huis aan na eerst een wandeling bij Langbroek te hebben gemaakt.
Vandaag op de stadscamping van Deventer beland na enig gesteggel met andere campinggasten die wilden voordringen. Deventer bekeken, het Bergkwartier, de winkels en een wandeling door het park langs de singel. Heel gezellig. Daarna lekker en leuk gegeten in een eetcafe. Leuk was dat een ouder stel ons vroeg of ze een foto van ons beiden wilden nemen. Nu dat vonden we wel wat, zo op onze huwelijksreis. We hadden nog even een leuk gesprekje. De ober van het restaurant zei ons dat een selfie met wijn altijd beter was dan een foto zonder. Peter nam dus maar gauw een foto.
10 juni kan als topdag de annalen in. Niet alleen zijn we die dag getrouwd maar ook is ons campertje afgeleverd. Onze trouwambtenaar was Alfons van Benthem,. mijn ouwe schoolvriend van de MULO. Hij had zelfs uit zijn eigen verzameling de cd de door ons gevraagde muziek (die Forelle van Schubert) meegenomen en zong ook een stukje van die muziek voor ons, geweldig! De trouwringen werden door mijn moeder overhandigd, een lief idee van Alfons. Onze gasten, in de trouwzaal helaas maar 25 door Corona, genoten van de show.
Aansluitend de lunch bij Pavlov aan de overkant van het stadhuis waar de stoelen en tafels op het grasveld waren klaargezet, erg gezellig en het was daarbij ook nog eens prachtig weer. Na de lunch per taxi naar huis en de laatste dingetjes verzameld om op huwelijksreis mee te nemen.
Rond etenstijd kwamen we aan op Boerderijcamping De Hazendonk in Kootwijkerbroek, een camping voor oudjes dus we voelden ons er al snel thuis. Heerlijk wijn gedronken en kaas gegeten in het avondzonnetje. Het bed uitklappen was even een dingetje evenals het uitzetten van het slaaphefdak.
Heerlijk geslapen maar in de ochtend hadden we makke! Lekkage uit het keukenblok. Ook de afvoer werkte niet meer. De noodlijn naar de camperbouwer gebeld en na rijp beraad besloten om naar Hoorn te rijden om de problemen te laten oplossen. Om 2 uur was de reparatie gepiept en konden we weer op pad naar Deventer.
Onze eerste keus was Stadscamping Deventer maar die was helaas vol. HelloTwello een paar kilometer verderop had gelukkig wel plaats.
In de avond hebben we genoten van het uitpakken van onze trouwcadeau’s en het doorlezen van het speciaal voor ons gemaakte boek met tips en trucs voor reizen met de camper, ontzettend leuk!
We zijn weer naar Hoorn geweest. Om te kijken hoe ver de bouw is gevorderd, om maten te nemen voor een inrichtingsplan en de plek en vorm te bepalen van de tafel.
Ze zijn aardig opgeschoten. Geen losse draden en bekleding meer maar een mooi strak kastenblok met alle apparatuur erin. Anders dan verwacht is de slaapbank niet vast gemonteerd maar op rails. Dat vergemakkelijkt wel de bereikbaarheid van de kastjes maar ik vraag me af of de RDW dan een typegoedkeuring zal afgeven voor het vervoer van ook personen achterin. Dat mag alleen met een goedgekeurde vaste bank met vaste veiligheidsgordels en ook die laatste heb ik nog niet gezien.
Als tafel kozen we een rond model met rood blad, die wordt nu gemaakt. Omdat er in de kasten geen plek was voor de PortaPotti wordt die nu aangekleed met een rond rood kussen waaronder een grijze ‘rok’ zodat hij onopvallend achter de bijrijdersstoel kan staan.
Bear-lock, camperramen, combirollo’s en luifel moeten nog worden gemonteerd, en ook het afscheidingsgordijn tussen de cabine en het woongedeelte.
We hebben afgesproken dat de bus op 8 of 9 juni klaar is zodat we er op 10 juni mee op huwelijksreis kunnen. Benieuwd of dat lukt want de RDW komt op 7 juni keuren en de taxateur moet ook op die dag komen om de te verzekeren waarde te bepalen, we gaan duimen!
Het dak was er vorige week ineens en onze camperbouwer heeft het direct gemonteerd. Daarnaast heeft hij veel meer gerealiseerd. Ondanks dat moet er toch moet heel veel worden geklust voordat we de weg op kunnen. Wat ik zo 1,2,3 zag is dat de Infrastructuur (leidingen, elektra e.d.) erin zit, ook de vuilwatertank is gemonteerd en de walstroomaansluiting, en daarnaast nog de aan- en afvoer van dieselfornuis/kachel en de de buitendoucheaansluiting. Last but not least heeft ook het zonnepaneel zijn plekje op het dak gevonden.
Aan de buitenzijde zijn de trekhaak en de camera voor achteruitrijden gemonteerd.
Ook met onze kleurkeuze zijn we blij want het geheel heeft een leuke frisse uitstraling. Het glimmend wit geeft een leuk contrast met het pittig rood van de bank en de grijze vloer met een spikkeltje erin toont netjes. De rest van de bus (raamstijlen e.d. wordt met en mooie onopvallende een beige busbekledingsstof bedekt wat een chique uitystraling geeft.
Ik gok erop dat we over 3, maximaal 4 weken kunnen rijden. Eigenlijk heeft de vertraging voor ons niet zo heel veel verschil gemaakt omdat het enerzijds prutweer was en anderzijds de grenzen Corona-dicht waren. 🙂
Nog een paar weken (2,3 of 4?) en dan kunnen we!
Ik kreeg foto’s van de kastenwand. De uitsparing aan de rechterzijde is bedoeld voor de koelkast. Het meubel staat even ‘los’ in de auto om een indruk te geven. Pas nadat het slaaphefdak is gemonteerd (nog niet in huis, het moet uit Engeland komen… maar Brexit/Corona-problemen) kan de montage beginnen.
In 1986 had ik een camper op basis van een oude VW T2. Nadat die, na veel veel reizen, in 1993 op was, is die niet vervangen maar zijn er caravans en huurcampers geweest. Nu ik met pensioen ben is het tijd geworden om er weer een aan te schaffen.
Na een maandenlange zoektocht naar een betaalbare 2e-hands op basis van een VW, (waarbij de prijzen door Corona omhoog schoten) zijn we uitgekomen bij B&S in Hoorn. Zij passen auto’s aan voor mensen met een beperking (ik hoor slecht, haha) maar sinds Corona zijn ze ook campers gaan bouwen.
In het eerste gesprek hebben we afgesproken dat zij een bus zoeken en kopen. Niet een VW maar een Ford Transit Custom, die zijn minder duur dan VW en ook ietsjes groter… Een witte bus (een euro6-diesel) was al snel gevonden en aangekocht en staat nu bij een meubelmaker. B&S heeft namelijk de bouw van de meubels uitbesteed omdat het hoogglans witte plaatmateriaal niet met een standaard zaag kan worden uitgezaagd, hier is een CNC-machine voor nodig.
De vloer wordt met industrieel pvc donkergrijs bekleed en de stoffering van de slaapbank wordt rood. Daarnaast komt er een 2-pits dieselfornuis in die ook als verwarming gaat fungeren, een vaste afvalwatertank, twee goedgekeurde zitplaatsen, een chemisch toiletje en een buitendouche. Slapen doen we in het te plaatsen slaaphoogdak en voor zicht en ventilatie krijgen we ramen met combirollo’s aan weerszijden van de bus. Om onze apparatuur op te kunnen opladen komen er een 12 naar 220V omvormer, een serie USB-aansluitingen en op het dak een zonnepaneel. In de cabine wordt er vanwege de achterdeuren zonder ruit, een achteruitrij-camera geplaatst en een houder voor de mobile telefoon voor de routeplanning. Het wordt dus een 4-persoons camper met alle mogelijke opties zodat we comfortabel langere reizen kunnen gaan maken.
Ook weer door Corona is nu echter de levering van het slaaphoogdak vertraagd dus we wachten in spanning verder af … wordt vervolgd dus!
Vanaf het water gezien ziet Rotterdam er anders uit. Eergisteren een rondvaart met de Speedo gedaan en na een nacht in Hotel nhow Rotterdam vandaag het gebied rond het hotel bekeken en natuurlijk gefotografeerd. Flink wat bewerking op een aantal foto’s toegepast om ze wat meer bijzonder te krijgen. Foto’s staan hier
Op een zondag naar de Schaapskooi op de Loenense Heide waar schoonzus Esther die dag schaapsherder is. Met veel vakmanschap worden de schapen van de plek gehaald waar ze de nacht hebben doorgebracht – beschermd met schrikdraad vanwege wolvengevaar – en door het bos heen richting heide gedirigeerd waar ze de dag kunnen weiden.
Goed en creatief fotograferen is moeilijker dan ik dacht. De ‘modellen’ staan niet stil of laten staan vaak andersom. Het is dan maar wat het is, hier een selectie van de foto’s.
Vanaf het havenhoofd zijn surfers te fotograferen, de beste surfplek is daar. Even later hadden we een mooie zonsondergang, einde van weer een mooie dag…
1e Pinsterdag 2020, een heerlijke zonnige dag met een prachtige zonsondergang. Gerda en ik waren er en we hebben de nodige plaatjes geschoten. Uiteindelijk blijven er dan maar een paar over.
Onder leiding van Gerda heb ik vandaag foto’s gemaakt bij Deurne. Daar liggen heidevelden waar brand is geweest en waar het nog nasmeulde. We roken de brandlucht en we zagen in de verte het natuurgebied waar de brand had gewoed maar daar komen? Ho maar!
We hebben rondgereden op zoek naar toch een weg erheen maar toen dat niet lukte hebben we een andere kleine weg genomen naar een stukje natuur dat ook een deslolate aanblik gaf. Omdat we net 200 km hadden afgelegd wilden we natuurlijk niet met lege handen thuiskomen. Dus uitgebreid foto’s gemaakt. Thuisgekomen een zwaardere bewerking dan gebruikelijk erop losgelaten want ik had me voorgenomen de stijl van Saskia Boelsums nog eens te proberen.
14 mei naar het Solleveld, gelegen tussen Den Haag en Hoek van Holland, een mooi maar afgeschermd duingebied waar je alleen met een dagkaart binnen mag.
Ik was weer op pad met meesterfotograaf Gerda die ook hier de weg kent. In het Solleveld woont een Aalscholverkolonie; prehistorisch ogende vogels, je ziet ze wel eens met gespreide vleugels op een lantarenpaal zitten om te drogen… het zijn vissers en als vogel word je dan nat. Weer een dagje om in te lijsten!
Over toeval gesproken. Via een niet-fotoforum raak ik in gesprek met Gerda en zie in haar profiel dat ook zij hobbyfotograaf is. Nieuwsgierig dus op Internet haar naam opgezocht. Ja, ik vind haar op Facebook. We hebben 1 gemeenschappelijke relatie, Sandra Heldring. Sandra gaf 13 jaar gelden een workshop landschapsfotografie in Colombotte, Noord Frankrijk. En daar was dus ook Gerda bij. Wat leven we in een kleine wereld.
Kort en goed, afgesproken om samen naar het Hyccintenbos te gaan waar we een paar uurtjes lekker bezig zijn gewest. Gerda blijkt een meesterfotograaf, zo heeft zij al diverse prijzen in de wacht gesleept. Ik kan veel van haar leren, leuk!
Van al mijn foto’s waren er maar 2 goed genoeg. Hierbij!
Gisteren ben ik met zus Annie naar het atelier gegaan om weer te gaan pottenbakken na vier maanden stilstand. Eerder probeerde ik dat in mijn eentje te doen maar ging dan na een kwartiertje geëmotioneerd weer naar huis. Pottenbakken deed ik altijd samen met Hettie.
Maar vandaag had ik een doel: een urn maken voor een beetje as van Hettie dat ik wil bewaren. Het grootste deel van de as gaan we namelijk verstrooien vanaf de boot op weg naar Engeland en op de plaatsen in Engeland waar Hettie en ik steeds kwamen omdat zij zich daar zo thuis voelde.
Vandaag weer op het strand gelopen, er woei een harde wind en de zee was vol met woest algenschuim. Zonder fototoestel maar wel de trouwe iPhone bij me waarmee ik wat heb geschoten.
Deze zwaar bewerkte foto is een poging om in de buurt te komen van de stijl van Saskia Boelsums.
Ik ben een paar nachtjes van huis geweest op uitnodiging van mijn oude buren uit de ‘Boele’, Rob en Nel. Het was als een warm bad, heerlijke dagen gehad en nog een aardige zonsondergang gefotografeerd maar daarover straks.
Nel wist twee fotografen met een bijzondere stijl: hun foto’s zijn zodanig nabewerkt dat het schilderijen lijken in plaats van foto’s. Wie die fotografen zijn?
Nicky Wagenvoort (zie Facebook) doet bijvoorbeeld dit:
Haar foto’s zijn zwaarbewerkt en gaven mij veel inspiratie.
De andere fotografe heet Saskia Boelsums. Ook zij bewerkt haar digitale foto’s maar met een ander resultaat dan Nicky Wagenvoort, kijk maar:
En ja hoor, gisterenavond was er een mooie zonsondergang dus met de iPhone8 geprobeerd die goed vast te leggen en na te bewerken met in het achterhoofd de extra verzadigde kleuren en accenten.
Bijzonder hierbij is dat de camera violet ziet waar het menselijk oog dat niet ziet maar dat violet kun je met het standaard fotobewerkingsprogramma in de iPhone naar voren te halen en dan krijg je dit:
Beetje in de stijl van Nicky, toch? Beetje plagiaat maar beter goed gepikt dan slecht verzonnen.
Zodra het weer zich daarvoor leent ga ik proberen de stijl van Saskia Boelsums te gebruiken, stay tuned!
Als je zo dicht bij het strand woont als ik dan is het logisch dat je er wat vaker komt. Dus kom ik daar vaak met de camera. Het is af en toe wel zoeken naar interessante of leuke onderwerpen. Gezien het rondwarende Coronavirus zijn er nagenoeg geen mensen op het strand. De Pier staat er verlaten bij…. maar wel is het eb. En hoe! De Pier staat voor een flink deel nu niet in het water en dat kan aardige plaatjes geven… geen hoogstaande fotografie weer maar wel aardige kieks 🙂
En hier staan er dan nog een paar.